AOLDE Radioren Rol Freemanek bere iritzia eman digu bideo honetan, iazko zikloan gurekin 3 egun igaro ondoren. Gainera, erabat hunkitu gintuen artikulu zoragarri hau argitaratu zuen. Eskerrik asko Rol, hau zure etxea da bisitatu nahi gaituzun guztietan...
"AOLDE gau ahaztezin baten lekuko izan ginen, talentuz, kolorez, sentikortasunez eta emozioz betea. Eszenaratze bikain batekin, Antzoki Zaharra galaz jantzi zen ondo ezagutzen duen ekitaldi baterako, 2018ko Donostiako Itsaspeko Zinemaren berrogeita bigarren Nazioarteko Zikloa baino ez, zeinari "osoa" kartela zintzilikatu behar izan baitzioten, ahalik eta edukiera handiena lortzeagatik, ezin baitzen orratzik egin.
CIMASUBen gure lehen aldia izateko, txundituta nago antolakuntzaren mailarekin, eta ez bakarrik itxiera-galaren eszenaratzearekin, non denak ahoz eskatu baitzuen aurkezpen bikain bat, euskaraz eta gaztelaniaz, baizik eta dena erraza iruditu zitzaielako, promozio-iragarkiak aurreratu bezala, jarraian etorriko zenaren zertzelada bat.
Banan-banan proiektatu ziren argazki-galeriak, laburrak, dokumentalak eta epaimahaiaren sari bereziak, baranda gutiziatuaren irabazleen taldea osatzen zutenak, eta, nire ustez, berriz diot, "Txapela", aita Kantauri beretik sortutako baranda mitikoaren infografia ikusgarri batzuekin, ura xukatzen zihoan bitartean, orain zuri, orain brontze, zilar edo urre,
Agian gu dagoeneko hunkituta geunden egindako lan guztiarekin, eta, ondo dakigunez, hori guztia zetaren antzera eta bikain jariatzea posible egiten du, aitortu egiten dugu, eta dagoeneko bi doaz, baina zer egingo diogu? Proiekzio bakoitzaren amaieran txalo eta txalo arteko isiltasunak ere gozatzen ditugu.
Eta gero, saridun guztiak, banan-banan, agertokira deituak izan ziren aretoa betetzen ari zen publikoaren txalo beroen artean. Euforia gutaz jabetu zen, gaueko garaileekiko eta haien irribarre distiratsu eta goresgarriekiko enpatia nabarmen batez, nahiz eta onena iristear egon.
Honela izendatu zituzten: Alex del Olmo, Urrezko Barandilla film laburretan; Elodie Turpin, Urrezko Barandilla, dokumentalik onena; Javier Ferrer, Urrezko Barandilla Argazkigintzan; Manuel Campillo, Brontzezko Barandilla, Argazkigintzan; Isaias Cruz, Barandilla Blanca, bideo onena Kantauriko Lanak kategorian; Iñaki Alcalde, Barandilla Blanca, galeria onena Ecológica; Daniel Aldaya/Laura Madrueño, Trofeo Diario Vasco, mejor trabajo periodístico; Cesare Maglioni, Barandilla Blanca, mejor idea original; Alberto Santolaria, Barandilla Blanca, mejor mensaje con denuncia; Borja Inza, Barandilla Blanca, mejor mensaje Urrezko amaiera Paco Pizarro CIMASUBko "aitaren" omenez sortutako sariak emango luke, Antzoki Zaharraren gainetik hegan egiten baitzuen, eta oilo larrua jarri baitzigun bere biloben eta Regina emaztearen ahotsean. Azken horiek, lehen aldiz, sari hori ematera igo ziren, gure artean sarituena izan zen musikari, pilotu, urpekari eta urpeko zinemagileari egindako omenaldi sentsual batean.
Gaur egungo urpekaritzaren familia osoak, Paco Pizarro ezagutu zutenek eta pribilegio hori izan ez genuenok, seguruenik, antzeko zerbait sentitu zuten, guk bezala, emozio bizi batean: "Paco harro egongo litzateke zein ondo ari zareten egiten" adierazi zuen Regina Gonzálezek, hunkituta.
Urpekaritza-jaiak, beste behin ere, errituala eta urpekaritzaren ospakizuna ixten zituen, hainbeste urdinzale sutsuen talentuaren bidez, familiako argazki handi batean oinarrituta.
Gure zorionik beroena antolakuntzari, Real Sociedad de Futboleko Urpeko Jardueren Atalari, lan bikaina egiteagatik, lehen mailako talde handi bat bere zuzendari David Sanchezekin. Itzuliko gara, laster arte."
Rol Freeman
